Automatic - Album 6

Je zal het intussen, net als ik, helemaal uit het oog verloren zijn, maar ik was op deze blog eigenlijk bezig aan een lijstje van 10 albums die voor mij betekenisvol zijn. Na verhuis en verlof was dat even op de achtergrond geraakt, maar vandaag toch snel even tijd gemaakt voor nummer 6 op die lijst: “Signal” van Automatic. (Lees verder onder de foto!)

Zoals bij de meeste andere albums op mijn lijst, draait het ook hier niet zozeer om de muziek zelf, maar eerder om waar die muziek voor mij voor staat. In dit geval: het ontdekken van andere genres in muziek, genres waar ik vroeger helemaal niet voor open stond. Maar als vrijwilliger en fotograaf in Het Depot (voor wie het nog niet wist: de tofste club van het land), kom je vanalles tegen. Op muzikaal vlak bedoel ik dan.

De omschrijving van het foyer-concert van Automatic in Het Depot luidde: “Al jammend vermengen ze krautrock, elektronische muziek, post punk, dub en synth punk, beïnvloed door de duistere electronica van Suicide, de motorik krautrock-beat van Neu!, de experimentele ambient van Brian Eno, de 80-ies doomwave van Joy Division en de robotic mechanica van Kraftwerk. De repetitieve en quasi verveelde zang wordt verdeeld over het trio en mede dankzij de - naar eigen zeggen - muzikale beperkingen slaagt het drietal er in de donkere invloeden te verpakken in minimale, pakkende popsongs, die bijna dansbaar klinken”.

Vroeger zou ik al afgehaakt zijn bij het lezen van de beschrijving: te veel electronica, te weinig gitaar. Maar intussen weet ik beter. Want net bij de minder bekende genres en op de minder platgetreden paden doe je de leukste ontdekkingen. Automatic was er daar één van, en daarom verdienen ze wat mij betreft deze vermelding in mijn lijstje…

Stay safe / sane!

Roel