Vrijwilligers-project, revisited!
Dat ik meestal geen tijd heb om veel vrij werk en langlopende creatieve projecten te doen standhouden is geen nieuws meer. Of beter: door dat tijdgebrek wordt meestal elk vrij werk een “langlopend” project. Zoals in: vol goeie moed mee beginnen om er dan niet meer aan toe te komen… Er zijn nog zekerheden in het leven. (Lees verder onder de foto!)
Eén van die recente projecten is de portretreeks van de vrijwilligers van Het Depot. Het originele idee was om een reeks “kleurrijke portretten” (zowel letterlijk als figuurlijk) te maken van zo veel mogelijk vrijwilligers. Dat dat op zich een goed idee was, bleek snel uit de eerste reacties. Maar dat dat een moeilijke opdracht zou zijn wist ik ook meteen. Hoewel ik de meeste mensen daar intussen wel al wat beter ken, is het niet altijd evident om een leuk en persoonlijk “concept” te bedenken voor iedereen individueel. De eerste tien deelnemers waren op dat vlak “low-hanging fruit”: mensen voor wie ik sowieso al een idee had dat logistiek ook eenvoudig was: niet te veel attributen nodig en geen lastig te vinden outfits etc. Maar ik voelde uiteraard meteen dat dat snel zou veranderen. Ik nam dus van bij het begin het zekere voor het onzeker en maakte van iedereen ook mijn alom vertrouwde “neutrale” zwartwit portretten. Op die manier zou ik hoe dan ook een uniforme reeks behouden. (Lees verder onder de foto!)
En wat ben ik blij dat ik DAT gedaan heb. Want daardoor kan ik nu, ook al heb ik minder tijd, toch terug de draad oppikken met dit project. Want voor die zwartwit portretten is minder voorbereiding nodig en ik kan ze dus net iets makkelijker inplannen tussen alle ander werk door. Want dit project geef ik echt niet op. Echt klaar zal deze reeks wellicht nooit zijn, maar ik ben vastbesloten om geregeld, langzaam maar zeker, verder te werken aan deze reeks. Kleurrijk of niet. (Lees verder onder de foto!)
Een dikke week geleden (of twee intussen?) kwamen Roel en Karina naar Herent voor hun portret. Ondanks het feit dat ze de dag nadien walgelijk vroeg het vliegtuig op moesten voor hun vakantie, kwamen ze toch langs om even te poseren. Waarvoor enorm veel dank!
Daarmee is de draad weer opgepikt, hou jullie dus klaar voor af en toe nieuwe vrijwilligers-portretten. En aan de vrijwilligers: jullie zijn gewaarschuwd want jullie kunnen vanaf nu dus weer bij elk concert aangeklampt worden door ondergetekende voor de “poseervraag”. U weze gewaarschuwd!
C U Soon,
Roel