Warhaus - Fotoverslag
In het Depot worden dit najaar de leuke concerten weer vlotjes aan elkaar geregen. Hoewel ik grotendeels genezen was, speelt mijn FOMO af en toe weer op: een man op leeftijd zoals ik heeft af en toe wat slaap nodig en ook nog een leven BUITEN de concertzaal, dus af en toe moeten er jammer genoeg keuzes gemaakt worden. (Lees verder onder de foto’s)
Maar toen ik zag, lang geleden al, dat Warhaus vorige week twee dagen na elkaar zou passeren voor een uitverkochte zaal, MOEST ik wel zorgen dat ik van de partij was. Eén van de leukste concerten die ik de laatste jaren fotografeerde was voor mij Balthazar bij Leuven Air (de outdoor concerten in Heverlee tijdens de Corona-periode). Ik ben grote fan van hun werk, dus ook deze Warhaus wou ik niet aan mij voorbij laten gaan. Voor de duidelijkheid: Warhaus is een project van Maarten Devoldere (lid van Balthazar) die zich laat bijstaan door mede-Balthazar-leden Michael Balcaen en Tijs Delbeke. Ook Sylvie Kreusch maakte vroeger deel uit van dit gezelschap, maar die kennen we intussen ook vooral van haar solo-project. (Lees verder onder de foto’s)
Muzikaal gezien vulden de dudes alle verwachtingen in, zowel die van mij als die van het publiek. Wie hier geregeld mijn blog leest, weet dat ik vaak al vertrek na de eerste vier a vijf nummers. Kwestie van mijn foto’s op tijd klaar te krijgen en ook nog een min of meer normale nachtrust te hebben. Maar donderdag bij Warhaus ben ik, zoals het een muziekliefhebber betaamt, ook gebleven voor het deel van het concert dat ik niet fotografeerde (min of meer toch). Want, ik val in herhaling, over het algemeen mag er enkel tijdens de eerste drie nummers gefotografeerd worden. Soms doe ik nog even verder van achteraan tussen het publiek voor wat extra sfeerbeelden en dat deed ik ook bij Warhaus, maar op een gegeven moment ergens halfweg het concert of zelfs vroeger, besluit ik dat ik de nodige shots wel heb en gaat de camera aan de kant. Dan is het tijd om ook gewoon even te genieten en te luisteren van het concert, want zonder camera beleef je een concert toch anders. (Lees verder onder de foto’s)
Maar ook visueel vond ik de show steengoed. Ik hoorde enkele fotografen klagen dat het “allemaal nogal donker en te veel tegenlicht” was, maar dat noem ik gewoon “sfeer” en is een godsgeschenk wat mij betreft. Sommige shows zijn ECHT een uitdaging met bijvoorbeeld enkel stroboscoop en verder quasi niks van bruikbaar licht, maar los daarvan hoor je mij zelden klagen (hoop ik) over het licht. Een veel gehoorde klacht is “te veel rood licht”. Het klopt dat enkel rode concertverlichting zorgt voor lelijke kleurbeelden, de technische uitleg ga ik je besparen. Maar in dat geval is een omzetting naar zwartwit net super mooi, want mega contrastrijk. Fotografen van “mijn generatie” die nog analoog gewerkt hebben weten vast nog wel wat een “roodfilter” doet… ‘Nuff said. Maar ook het “uitdagende” tegenlicht zorgt wat mij betreft voor mooie sfeerbeelden. Toegegeven: je wil ook dat mooie, duidelijke en normaal belichte close-up shot waar de artiest herkenbaar op staat, maar toch is dat vaak een saai beeld. Een leuk silhouet daarentegen waarbij je het licht zelf kan laten deel uitmaken van de compositie? Bring it on! (Lees verder onder de foto)
Dikke vette shoutout tenslotte aan collega fotograaf Livia (Shamrockraver)! Zij fotografeerde de Warhaus show van woensdagavond en gaf enkele goeie tips over wat ik kon verwachten op het podium. Ik doe sowieso meestal wel mijn huiswerk door wat Youtube filmpjes te bekijken vooraf, maar als je info krijgt van iemand die de dag ervoor dezelfde show fotografeerde in dezelfde zaal, dan is dat goud waard! Waarmee ik meteen ook gesterkt wordt in mijn geloof dat we als concertfotografen geen concurenten zijn van elkaar maar allemaal gewoon in hetzelfde schuitje zitten en er het beste van moeten maken. Thanks Livia! Check zeker haar website en socials!
Anyway: een topavond was het. Op naar de volgende!
C U Soon,
Roel