Whispering Sons
Ook deze Whispering Sons stond hoog op mijn verlanglijst, want ik weet dat Fenne en co er altijd een feest van maken. En dat was gisteren zeker ook het geval. Voor een uitverkocht Depot speelden ze een mix van oude nummers en nieuwer werk. Uiteraard waren het vooral de bekende tracks die het meest enthousiast onthaald werden, maar ook de nieuwe nummers werden geapprecieerd. (Lees verder onder de foto’s)
Fotografisch gezien viel het bij mij ook zeker in de smaak. In dit genre muziek vind je vaak de erg donkere lichtshows met veel strobes en enkel tegenlicht, wat in combinatie met veel gedans en beweging van de band niet altijd evident is. Maar ook hier was ik aangenaam verrast. (Lees verder onder de foto’s)
Het obligate portret werd uitgesteld tot na de show. In eerste instantie dacht ik dus: “Dat komt er niet van”, want dat is vaak zo na de show. Dan is de sfeer vaak uitgelaten en is er weinig zin om te poseren, hoe kort dat ook mag zijn. Maar plichtbewust stond ik de band op te wachten in de coulissen na het laatste nummer en ze waren onze deal niet vergeten want togen onmiddellijk en enthousiast mee naar mijn geïmproviseerde studio. Lees: garage met twee studiolampen die ik steevast mee sleur. (Lees verder onder de foto’s)
Korte samenvatting dus: muzikaal was het top, fotografisch was het top en qua portret-gelegenheid ook top. Drie checks, dus ik tevreden!
C U Soon,
Roel