Portret
Concertfotografie ligt, weer, even stil. Dat ik hier kwaad en triest van word hoef ik ongetwijfeld niet meer te verduidelijken. De Corona-cijfers (ik haat die term) zijn wat ze zijn en daar heeft iedereen begrip voor, ik dus ook. Dat we allemaal solidair moeten zijn met de meest kwetsbaren en met de zorgsector snap ik volkomen. Maar dat iemand als een Jan Jambon de ene week staat te schreeuwen om de cultuursector dicht te gooien (want daar komt het wel op neer) en nauwelijks een week later opnieuw staat te roepen dat diezelfde cultuursector maar weer open kan? Daar gaat elk haartje op mijn lichaam van rechtop staan. Kan er IEMAND alsjeblieft die man een nuttige bezigheid geven waarbij hij NIET te veel verkeerd kan doen? Dankuwel daarvoor. Over naar de orde van de dag dan nu. (Lees verder onder de foto!)
Romain, vrijwilliger in Het Depot…
Geen concertfotografie dus. Wel tijd voor iets anders dus! De de-facto sluiting van Het Depot viel ook deze keer extra zwaar bij vaste medewerkers en vrijwilligers. Maar om niet te verzanden in negativiteit en uitzichtloosheid besloot ik een nieuw project te lanceren. Ik was er al langer op aan het broeden, maar de recente sluiting deed me beslissen mijn nieuwe idee wat te versnellen. Ik ben namelijk begonnen aan een reeks portretten van hopelijk zo veel mogelijk vrijwilligers en medewerkers van Het Depot. Normaal zijn het de bands en artiesten die in de spotlight staan, maar deze keer zijn het dus de mensen ACHTER de schermen die ik in de kijker wil zetten. De meesten van hen vinden dat trouwens helemaal niet nodig, maar ik vond het op zijn minst een leuke insteek om enerzijds collectief bezig te blijven met een positieve vibe en anderzijds mezelf uit te dagen op creatief vlak. (Lees verder onder de foto!)
Romain, vrijwilliger in Het Depot…
In eerste instantie dacht ik aan een reeks ingetogen zwartwit portretten omdat dat nu eenmaal mijn favoriete werk is. Maar al snel besefte ik dat deze kleurrijke groep mensen niet met zwartwit te beschrijven valt. Een warme en vrolijke groep zoals deze kan je enkel vertalen in een even gevarieerde en kleurrijke portret-reeks. Met andere woorden: ik laat me op voorhand niet vastpinnen in een bepaalde stijl voor dit project, maar ik beschouw elk portret opnieuw als een blanco canvas, in te vullen op basis van de persoon in kwestie. (Lees verder onder de foto!)
Hans
Wat wel een constante zal zijn: brave portretjes doen we niet, er zal altijd wel een “hoek af” zijn. De ene keer al wat groter dan de andere… Omdat een project pas echt duidelijk wordt als je enkele voorbeelden hebt, heb ik als inleiding al enkele vrijwilligers voor de lens gehaald. En wat voor vrijwilligers! Romain en Hans zijn ervaren rotten in het vrijwilligers-vak. Achter de toog, in de backstage, als chauffeur of in de keuken: deze dudes draaien al even mee en zijn voor mij quasi de “gezichten van het Depot” geworden. Ze gaven me meteen carte blanche voor hun portret en daarvoor ben ik hen eeuwig dankbaar! (Lees verder onder de foto!)
Hans
Intussen is mijn mailbox helemaal ontploft en kan ik nu al niet meer volgen met het inplannen van afspraken om ook de volgende vrijwilligers-portretten in te blikken, dus verwacht je ook hier zeker aan geregelde updates en nieuwe rock’n roll portretten van de Depot-crew.
C U Soon!
Roel