Raymond van het Groenewoud

Tijdens mijn expo “Stories” merkte ik hoe populair Raymond blijft bij de bezoekers. Dat is op zich niks nieuws voor mij, maar altijd leuk om opnieuw te zien. Laat dat meteen ook het leukste aspect zijn van heel die expo: de foto’s lokten conversaties uit, riepen herinneringen op bij bezoekers en inspireerden mensen om zelf met fotografie en / of muziek aan de slag te gaan.

Qua herinnering kunnen deze foto’s van Raymond en co ook voor mij wel tellen. Op 19/12/2023 fotografeerde ik zijn concert in Het Depot in Leuven. Zoals altijd daagde ik ruimschoots op tijd op in de hoop dat ik vooraf nog een portret zou kunnen maken. Ik had, zoals altijd en bij voorkeur, een karakterportret tegen een witte achtergrond in mijn hoofd. Maar Raymond had andere plannen. Hij wou enkel poseren als het samen met zijn band was. Daar kan ik best in komen dus het werd mijn Plan B dan maar. Om een hele band tegen een witte achtergrond te fotograferen is in de backstage van Het Depot niet genoeg ruimte, dus ik wist dat het dus de lelijke stenen muur zou worden als achtergrond. Gelukkig stond er in een hoekje tussen de rommel nog een zetel te wachten op een nuttige bestemming. Ik sleurde die zetel dan maar naar mijn “studio” (lees: de plek waar ik mijn lichtje had opgesteld), zodat ik tenminste iets meer opties had om de heren voor de lens te schikken… (Lees verder na de foto)

Een tiental minuten voor het concert zou starten schuifelden de heren onder leiding van Raymond tot bij mij. Eén probleem: één van de muzikanten, de meest linkse in beeld (ik ben zijn naam kwijt) was nergens te bespeuren. Ondanks het feit dat het concert moest starten binnen enkele minuten bleef iedereen akelig kalm bij het ontbreken van de man. “Die loopt nog op de kerstmarkt, hij zal sebiet wel komen”, wist Raymond. De garagepoort tussen backstage en Bondgenotenlaan werd alvast open gezet om geen tijd te verliezen en zodat Raymond op de uitkijk kon gaan staan. (Lees verder na de foto)

En effectief: nog enkele minuten later kwam Raymond terug naar me toe gesloft, nam plaats in “zijn” zetel en zei: “Hij komt af.”. De man kwam inderdaad ook binnen gestapt, nam plaats in mijn shot en ik drukte af. Deze groepsfoto is één van de enkele shots die ik maakte op twee minuutjes tijd. Het gezelschap liep weg, recht het podium op en speelde letterlijk het dak eraf. Rock’n roll pur sang waar veel jong geweld nog een puntje aan kan zuigen. (Lees verder na de foto)

Deze reeks van drie foto’s zal daarom voor altijd een speciale plek in mijn hart hebben. Beide backstage-foto’s liet ik één keer afdrukken voor mijn expo en die zijn dus ook nog als zodanig beschikbaar in mijn webshop: genummerde, limited edition prints als unieke exemplaren (1/1). De concertfoto is voorlopig nog verkrijgbaar als gewone fotoprint in formaat 30x45cm. Perfecte vaderdag-cadeau’s bijvoorbeeld…

Tot snel,

Roeland

Vorige
Vorige

Merci

Volgende
Volgende

True Rose - Fotoverslag