Merci

Het is hier even stil geweest maar dat zijn jammer genoeg standaard openings-woordjes geworden hier. Maar nu mijn expo erop zit EN idem voor het concertseizoen, is er echt verbetering op komst! Die expo, mijn allereerste, was trouwens echt een succes.

Ik had totaal geen idee wat ik kon verwachten. Geen idee van aantal bezoekers, geen idee van enthousiasme of verkoop-potentieel. Ik had uiteraard wel een beetje cijfers in mijn hoofd, maar de realiteit heeft mijn hoop overtroffen. Daarvoor wil ik jullie zeker nog eens bedanken! Dankzij jullie opkomst bleven de kranten en magazines die ik mee had voor de “dode momenten” allemaal ongelezen!

De openingsavond was al meteen een schot in de roos: de zaal was goed gevuld met allemaal mensen die me nauw aan het hart liggen. Ik leerde hier ook meteen een belangrijke les: zo een vernissage is te druk om iedereen persoonlijk te woord te staan en uitleg te geven. De foto’s spraken hopelijk voor zich, maar ik onthoud vooral dat zo een avond een sociaal gebeuren is waar de expo op zich niet echt prioriteit is. Mega-gezellig was het WEL uiteraard… (Lees verder na de smartphone-foto’s)

De volgende dagen startte ik dus met voorzichtige verwachtingen, maar tot mijn verwondering (en tevredenheid) waren er weinig of geen momenten zonder bezoekers. Er was bijna constant wel iemand op bezoek en geregeld was het een gezellige drukte. Top dus! Ondanks mijn gebrek aan verwachtingen was ik wel voorbereid uiteraard.

Om te vermijden dat ik iedereen individueel een persoonlijke uitleg moest geven over de foto’s en de anekdotes erachter, had ik een magazine gemaakt met daarin alle foto’s en de bijhorende info en verhalen. En dat bleek, al zeg ik het zelf, een schot in de roos. Want door dat magazine had ik de indruk dat de interesse van bezoekers meer getriggerd werd dan anders het geval zou zijn: ook toevallige voorbijgangers bleven lang rondkijken, lezen en uiteindelijk vaak vragen stellen, terwijl iedereen toch rustig kon rondkijken zonder dat de fotograaf zelf in hun nek stond mee te kijken… (Lees verder na de smartphone-foto’s)

Wat die magazines betreft: ze zijn dan ook bijna uitverkocht. “Bijna”, want ik heb er nog een tiental over. Wie alsnog een exemplaar wil bemachtigen van dit unieke, eenmalige en gesigneerde magazine: beschikbaar in mijn webshop of gewoon te bestellen met een mailtje voor 20 luttele euri! Ik geef het maar mee…

Hoe dan ook: ik kijk met veel plezier, en enige fierheid, terug op een geslaagde expo. Dikke merci voor jullie steun en aanwezigheid, het was hartverwarmend om jullie te zien!

C U soon,

Roeland