Royal Blood

Album nummer 5 op mijn lijst “meest betekenisvolle albums”: Royal Blood met hun gelijknamige album. Deze is een beetje ver gezocht misschien en zou je gerust kunnen klasseren onder de eendagsvliegen: over enkele decennia gaat niemand zich dit album nog herinneren (ongetwijfeld binnen een paar jaar al niet meer, als het al zo lang duurt). Waarom dan toch in mijn lijst? Wel, het werd vooral gekozen op basis van de punten voor sfeer en gezelligheid. Want als er één album, of band bij uitbreiding, erin slaagt om een heel specifieke sfeer op te roepen bij mij, is het dit wel. (Lees verder onder de foto!)

05 Royal blood.jpg

Sfeerzetter pur sang…

Van zodra hits zoals “Little monster” of “Figure it out” door de speakers knallen, denk ik maar aan één ding: Rock Werchter. Niet omwille van bepaalde herinneringen, maar enkel door de sfeer van de muziek. Ik kan me zelfs niet herinneren of ik Royal Blood al ooit live gezien heb, laat staan of dat dan op Rock Werchter was. Maar toch roept deze muziek als geen andere het beeld op van Rock Werchter. Nog specifieker: het begin van het festival.

Je kent het moment ongetwijfeld (tenminste als je al ooit naar een festival ging). Op dag 1 loop je in de namiddag van de parking (fietsparking in mijn geval, want Werchter doe je nu eenmaal met de fiets vanuit Leuven) naar de ingang. Je stapt in de laaiend hete zon in de eindeloze stroom festivalgangers richting terrein-ingang. De afgedrukte tickets in je achterzak zijn intussen al heerlijk klef bezweet, maar je hebt ze toch liever bij de hand. Die barcode op je smartphone moest maar eens niet werken, stel je voor… Terwijl je met de enthousiaste meute meestapt hoop je vurig dat de rij aan de ingang intussen niet te lang geworden is. Want uiteraard ben je weer later dan verwacht vertrokken, en van die fietsrit (standaard met wind op kop) snak je enkel maar meer naar die eerste frisse pint uit het obligate plastic bekertje (hopelijk herbruikbaar intussen). In de verte hoor je al de muziek van het eerste concert dat je intussen keihard aan het missen bent. Welkom festival-fomo.

Welnu, de sfeer van dat specifieke moment, de mix van anticipatie enerzijds en het gedoe om zo snel mogelijk binnen te zijn op het festival anderzijds, DAT is de sfeer die de muziek van Royal Blood telkens opnieuw oproept bij mij. Muzikaal ongetwijfeld geen hoogvlieger, maar een echte sfeerzetter voor mij…

Bij deze dan ook meteen mijn excuses als ik je hiermee in festivalsfeer gebracht heb: nog een jaartje geduld!

Stay safe / sane,

Roel

Vorige
Vorige

Everyday Carry

Volgende
Volgende

Zakelijk portret