Triggerfinger - All dancin' around
Tijd voor nummer 4 op mijn meest betekenisvolle album-lijst: All this dancin’ around van Triggerfinger. Hoewel het eender welk ander album van Triggerfinger had kunnen zijn… Waarom Triggerfinger? Ik had in mijn lijstje al het album van mijn eerste concert, mijn eerste zelf gekochte CD en het album dat mij aan het fotograferen kreeg. Ik vond het dus wel zo gepast om ook muziek in mijn lijstje te zetten die mij gemotiveerd heeft om zelf gitaar te beginnen spelen. (Lees verder onder de foto!)
De pletwals van de gitaarrock: Triggerfinger
En als het gaat om gitaar-motivatie-muziek, dan moet het voor mij wel over Triggerfinger gaan. Technisch zijn er ongetwijfeld betere muzikanten of meer legendarische gitaar-albums te bedenken, maar Triggerfinger “heeft het” voor mij. Het charisma en de atypische stem van Ruben Block in combinatie met de sterallures en groove van drummer Mario Goossens, overgoten met de droge bassisten-saus van Lange Polle… Iets van Belgische bodem waar we best trots op mogen zijn vind ik…
Symbool voor de stevige gitaarrock dus. Ironisch genoeg speel ik tot op de dag van vandaag nog altijd geen enkel nummer van de heren. Omdat het er nog niet van gekomen is, omdat er andere leuke nummers te spelen vallen, maar vooral ook uit respect voor de buren. “Triggerfinger” en “zacht” zijn twee woorden die enkel samengaan in een zin als er een ontkenning tussen staat wat mij betreft.
Om diezelfde reden zijn de optredens van het drietal ook altijd wel te pruimen. Een optreden van Triggerfinger is voor mij altijd zoals een machine die van bij het eerste nummer aan de gang gezwengeld wordt en daarna niet meer te stoppen is: energie van begin tot einde. En dat is dus ook hoe ik de muziek van Triggerfinger “gebruik”: als energy-boost. Een dagje geen zin om uit de zetel of mijn bed te komen? Kwartiertje Triggerfinger en we vliegen er weer in!
Als dat geen plaatsje in mijn top tien waard is…
Stay safe / sane!
Roel