Uitstelgedrag

Ik weet niet of het al opgevallen was, maar de frequentie waarmee ik nieuwe artikels schrijf hier op mijn blog is wat afgenomen. Vroeger zou de reden hiervan ongetwijfeld “tijdgebrek” geweest zijn, maar vandaag? Gebrek aan inspiratie, en dat lijkt me logisch ook. Ik wil zeker niet verzanden in Corona-gezaag, maar laat me eerlijk zijn: echt veel valt er tegenwoordig niet te beleven en bijgevolg beleef ik niet echt veel wat het bloggen waard is… (Lees verder onder de foto!)

Toegegeven, mijn zelfportret-project kan wat aandacht gebruiken. Zoals in: ik moet dringend weer aan de slag daarmee. Maar de drempel naar zelfportretten maken blijft hoog. Work in progress dus. Maar het is wel een mooie illustratie van het feit dat ik geregeld een schop onder het onderste deel van mijn rug kan gebruiken. Want over het algemeen ben ik wel van het uitstellende type. Sommige dingen zullen nooit hoog op mijn prioriteiten-lijst terecht komen, en bijgevolg altijd uitgesteld worden. Oneindig lang in veel gevallen. Ik vrees dat zelfportretten maken een beetje tot die categorie begint te horen. Meestal is er in zo een geval motivatie van buitenaf nodig. Dus aarzel niet om af en toe te reageren en me op die manier wakker te schudden…

Een ander project waar ik evenveel last heb van dat uitstelgedrag, is het afwerken van mijn online cursus fotografie. Dat idee was er al bij de eerste lockdown. En hoewel er al heel wat werk verzet is, is de weg ook daar nog lang. Want jezelf zitten filmen terwijl je een uitleg geeft zonder publiek, is voor mij ook niet meteen het meest inspirerende werk. Als verzachtende omstandigheid: die online cursus was niet meteen bedoeld als Covid-alternatief voor echte cursussen, maar is bedoeld als aanvulling op die real-life cursus. In plaats van een klassieke en saaie powerpoint of pdf mee te krijgen, is het de bedoeling dat cursisten de (ingekorte) lessen kunnen herbekijken in video-formaat. Dus het feit dat die online cursus waarschijnlijk pas klaar zou zijn als het leven weer enigszins normaal verloopt, was ingecalculeerd. Een beetje toch… (Lees verder onder de foto!)

Het feit dat ik een perfectionist ben helpt ook niet echt vrees ik. Velen zouden al lang een camera in hun woonkamer gepoot hebben en eraan begonnen zijn. Maar als ik lessen opneem, dan wil ik dat de achtergrond leuk is, het beeld mooi uitgelicht is en dat alle illustratie-materiaal top is. En ook daar kruipt heel wat tijd in, met alle vertragingen van dien. Maar er wordt aan gewerkt…

Kortom: de frequentie van het bloggen ligt wat lager, maar ook daar wordt aan gewerkt. Voel je intussen zeker niet te beroerd om me aan projecten en updates te herinneren, want externe motivatie werkt in mijn geval altijd beter…

Stay safe / sane,

Roel