Vakantie
Voordeel van vroeg in het seizoen met vakantie vertrekken: het is nog niet al te druk (en je hoeft niet te wachten tot het einde van de zomer, duh). Nadeel: jouw vakantie zit er al op als de meeste mensen nog moeten vertrekken…. Wat jouw favoriete vakantie-timing ook is: die van ons zit er intussen al op jammer genoeg. Wat meteen ook verklaart waarom het hier en op mijn sociale media zo stil was. Bestemming en soort vakantie zal jullie ongetwijfeld niet meer verwonderen: het was weer een surf-trip naar onze vaste stek, Molliets-et-Maa aan de Atlantische kust in het uiterste zuiden van Frankrijk. (Lees verder onder de foto!)
Velen zullen het zonde en zelfs “cultuur-barbaars” vinden om jarenlang dezelfde bestemming te kiezen en dan nog zonder al te veel verdere excursies ter plaatse te blijven. Eerlijk is eerlijk: dit jaar kwamen we niet verder dan pakweg 2km van strand en golven, en dat ligt vooral aan mij en niet aan mijn reisgenoten. Elke gemiste golf is zonde, zoiets…. Als fotograaf vind ik overigens ook wel dat ik eigenlijk mijn horizon wat zou moeten verruimen. Maar als het dan op concrete reservaties aankomt, is de roep van de surf-vakantie toch altijd weer te groot. Ergo: ook dit jaar werd het Molliets…. Maar ter onzer verdediging: languit op het strand liggen is er niet zo veel bij, veelal om dezelfde reden: de golven zijn zoveel leuker en een gemiste golf is een gemiste kans….
Gevolg: na pakweg een dag of drie ter plaatse moest ik naar aloude gewoonte al grijpen naar de pijnstillers om alle spierpijnen wat te onderdrukken. Om van de blauwe plekken en dergelijke nog te zwijgen. Want voor wie het zelf nog nooit probeerde: golfsurfen is geen synoniem voor “ronddobberen op een plankje”. Je peddelt voor elke golf alsof je leven ervan afhangt en dat terwijl je geregeld “gespoeld” wordt en je torso samengedrukt wordt terwijl je op je board ligt op je buik. Lees: “buiten adem zijn” is de standaard toestand. Gecombineerd met een grote dosis adrenaline en dus ook veel hogere hartslag dan bij “normale” sporten, zorgt dit ervoor dat het heel moeilijk is om je lichaam voor te bereiden op zo een trip. Ik loop het hele jaar door gemiddeld dertig kilometer per week en zwem wekelijks 3 tot 4 km aan (vreselijk saaie) baantjes, maar toch ben ik morsdood na een half uurtje tussen de golven. Dus wie denkt dat wij twee weken lang wat vadsig liggen te worden op het strand: Think twice! Ondanks alle cocktails en burgers (want ook dat is de “surfing lifestyle” voor mij) kom ik steevast lichter terug van vakantie dan ik vertrok. Win-win dus. (Lees verder onder de foto!)
Overigens: al dat lopen en zwemmen hebben afgelopen jaar toch geholpen vermoed ik, want ik heb zelden zoveel tijd op (en in) het water doorgebracht dan bij deze trip. Ook de (blijvende) schade is deze keer beperkt: mijn linker enkel is nog wat gevoelig (opengehaald aan de vin van mijn board bij een serieuze spoeling) en de blauwe plekken op mijn ribben (door het constante gebeuk op mijn board) zijn bijna verdwenen. Mijn nu-net-iets-krommere-dan-voordien pink zal me blijvend herinneren aan die ene golf die… Whatever: het was geweldig plezant, ook dit jaar weer.
Ondanks alle Corona-onzekerheden trouwens. Ik had lang geloofd in feit dat ik zou gespaard blijven van de “wisser-test”, maar mijn vaccinatie kwam net te laat om zonder PCR-test het land uit te kunnen. En ook dat mag wel eens gezegd worden: ik ben zelf de eerste om kritiek te leveren op “het beleid” rond alles wat Corona-maatregelen betreft, maar wat mij betreft was alle omkadering perfect geregeld. We konden ons al op 28 juni gratis laten testen zonder al te veel beslommeringen en het (negatieve) resultaat was mooi op tijd beschikbaar in de CovidSafe app. Geen enkel excuus met andere woorden om niet in orde te zijn. (Lees verder onder de foto!)
Wel opvallend: ondanks onze moeite om met alle regels in orde te zijn, was er nergens ook maar de minste vorm van controle te bespeuren. Geen enkele controle bij de grens naar Frankrijk, zelfs geen sporadische steekproeven aan pakweg de eerste Péage-doorgang (wat praktisch gezien toch haalbaar moet zijn?). Ik stel me dan ook ten zeerste de vraag wat de verstrengde regels vanaf augustus voor zoden aan de dijk gaan brengen. Misschien beter wat meer inzetten op handhaven van de bestaande regels? Maar dat is misschien makkelijker gezegd dan gedaan…
Verder was mijn wetsuit tijdens deze trip niet het enige dat nat werd, want ook mijn voornemen om meer te fotograferen op vakantie viel weer helemaal in het water. Mijn camera ging wel mee (welke en waarom, dat lees je in een volgend artikel) maar werd weinig gebruikt. Verder dan wat sunset-foto’s kwam ik ook deze keer niet. Mijn Gopro action-cam ging wel mee en werd eindelijk ook effectief gebruikt: binnenkort heb ik hopelijk tijd gehad om al die clips te bekijken en er iets leuks van te monteren. Binnenkort dus eindelijk, na al die jaren, effectief bewijs dat we niet enkel babbelen over surfen…
Hoe dan ook, fysiek moet er nog wat bijgekomen worden van al dat surfen, maar mentaal kunnen we er weer voor even tegen voor wat nieuwe projecten, opdrachten en reportages. Dus vanaf nu weer geregeld updates over vanalles en nog wat, deal? Tussendoor bekijk ik alvast wanneer de volgende surf-trip zou kunnen…
Stay tuned!
Roel