Workshop concertfotografie
Gisteren gaf ik voor de eerste keer sinds enkele jaren weer een les fotografie: mijn Basiscursus Fotografie ging van start. Dat ik dat “lesgeven” gemist heb is een understatement. Lesgeven tussen aanhalingstekens, want zo ervaar ik het absoluut niet. Fotografie is mijn passie, mijn levenswerk zelfs. Daarover vertellen is intussen een tweede natuur geworden. Ik heb na zo een les dan ook altijd het gevoel dat ik gewoon heel veel gebabbeld heb, verhalen verteld en geconverseerd met mijn cursisten en niet echt “les gegeven”. Soms heb ik zelfs schrik dat cursisten mij een “zeveraar” vinden en op hun honger blijven zitten als het op echte inhoud aankomt, maar de ervaring leert me intussen dat het ook op dat vlak wel goed zit. Om maar te zeggen dat ik dat lesgeven minstens even leuk vind dan zelf fotograferen. (Lees verder onder de foto!)
The Sheila Divine, onlangs in Het Depot
Ik ben dan ook ENORM blij dat ik deze aankondiging hier kan maken: ik geef binnenkort opnieuw een workshop concertfotografie! De eerste samenwerking met jeugdhuis Sojo in Kessel-Lo verliep vorig jaar zo goed, dat we besloten hebben om ook dit jaar een nieuwe workshop aan te bieden. De details zullen binnenkort verschijnen op de website van Sojo (en hier), maar bij deze alvast wat achtergrond. (Lees verder onder de foto!)
The Sheila Divine, onlangs in Het Depot.
Het woord “workshop” is misschien wat minder gepast, ik zou het zelf eerder een “initiatie” noemen. Want vergeleken met de cursussen en workshops die ik onder eigen beheer aanbied, is deze sessie over concertfotografie toch wat anders ingevuld. Het doelpubliek bestaat om te beginnen uit jongeren. Jeugdhuis, remember? Jongeren die vaak geen toegang hebben tot eigen camera’s of dure lenzen. Een mix van jongeren met en zonder enige voorkennis van fotografie. Een bont allegaartje dus en een zeer uiteenlopend publiek, waardoor ik verplicht ben om het algemeen genoeg te houden om niemand te “verliezen”, maar toch concreet genoeg om het boeiend te maken. Ik ben zelf nogal perfectionistisch ingesteld en wil bij alles wat ik doe het maximum van mezelf geven en dat is bij deze workshop concertfotografie niet evident. Het moet verstaanbaar zijn voor iedereen en vooral laagdrempelig zijn. Motivatie en inspiratie geven is belangrijker dan technische kennis. (Lees verder onder de foto!)
The Sheila Divine, onlangs in Het Depot.
Waarom doe ik het dan? Niet uit financiële overwegingen in ieder geval, laat dat duidelijk zijn. Voor wie twijfelt: ik krijg voor deze workshop ongeveer een tiende (!!) van het tarief dat ik voor eigen workshops zou hanteren. Maar mijn motivatie is eenvoudig. In tegenstelling tot veel andere fotografen, ben ik alles behalve protectionistisch ingesteld. Ik geloof heilig in het delen van kennis, leuke samenwerkingen en mensen die elkaar inspireren om iets creatiefs te doen. En dat is nu net wat ze bij Sojo ook helemaal begrepen hebben. Zij organiseren geregeld allerlei workshops en initiaties om jongeren warm te maken voor alles wat met muziek en concert te maken heeft: PA, licht, geluid, fotografie,… Niet toevallig zie ik in de productieteams van het Depot meer dan geregeld dezelfde mensen als in Jeugdhuis Sojo en omgekeerd. Jong geleerd… (Lees verder onder de foto!)
The Sheila Divine, onlangs in Het Depot
Los van het feit dat Sojo en Depot elkaar dus helemaal aanvullen, vind ik het zoals ik hoger al zei de max om jonge mensen te motiveren en inspireren om ook eens een camera vast te pakken. Die workshop is trouwens ook heel praktijkgericht, want loopt samen met een workshop licht en geluid en er zijn enkele concerten gepland waarbij alles meteen in de praktijk gebracht kan worden. Op één namiddag krijgen de deelnemers dus een basis aan theorie, tips voor tijdens het concert en een nabespreking van de beelden die ze tijdens de concerten maakten. Daarnaast is er een nauw contact met de licht-techniekers (in opleiding) wat voor extra mogelijkheden zorgt en krijgen de bands in kwestie leuke foto’s in overvloed. Net “echt” dus allemaal, maar dan in het klein en onder de vleugels van goeie begeleiders (daar streef ik toch naar).
Het feit dat ik zelf ook altijd blijf bijleren bij elke les die ik geef is dan de kers op de taart. Want het zal ongetwijfeld een cliché zijn, maar les geven is de beste manier om je eigen kennis bij te schaven. De vragen die je krijgt verplichten je om na te denken bij dingen die je dagelijks doet uit routine en zonder er bij stil te staan. “Waarom is foto X dan beter dan foto Y?”, “Waarom gebruik je niet instelling zus maar doe je zo?”. Je zal mij dus nooit horen beweren dat iets MOET op mijn manier, integendeel. Ik ben altijd de eerste om zelf de aanpak van mijn cursisten te proberen en pas daarna mijn mening te geven. En zo leer je bij na elke les of cursus, zelfs na 15 jaar.
Ook zin gekregen? Hou websites en socials dan zeker in de gaten!
Tot snel,
Roel